"Moda kendini tekrarlıyor, eskiye dönüş var" blah blah blah ... Bu konuya değinmenin vakti geldi artık!
Modanın kendini tekrarladığı falan yok. Vintage giyinmek eskiden moda değildi ki. 1970-85 döneminde yaşayan insanlar zamanlarına uygun kıyafetler seçtiler, eğer onlar da eskiye dönük kıyafetler seçmiş olsaydı moda işte o zaman tekrarlardı kendini.
Biliyoruz ki Jennifer Lopez ilk Dünya Turnesi'ne Güney Amerika'dan başladı. Turne kapsamında 60'tan fazla ülke gezmeyi planlayan J.LO'yu kostüm konusunda yine Zuhair Murad destekledi. Birlikte çok iyi bir ikili olduklarına kanaat getirdim ben. Kırmızı halılarda da tercihini genelde Zuhair Murad tasarımlarından yana kullanırdı J.LO.
Sahne kostümlerinin çizim hallerini paylaşasım geldi.
Neslihan Yücebağ 22 yaşında üniversite öğrencisi hem bir tasarımcı hem bir aşcı hemde bir biyolog ... En iyi arkadaşım diye abartıyorum sanmayın gerçekten de öyle. 4 dolap dolusu kıyafetiyle beni her geçen gün daha büyük şoklara sokması bir yana onca kıyafetin içinden elimi neye atsam bir ' Babaanne kılığı ' yaratabiliyorum ona.
Toprak tonları onun kimliğini yansıtır her zaman. Ona blogumda yer vermeseydim gerçekten kendimi 'hayırsız' hissederdim ( ki hiç öyle değilimdir) .
Kahvaltı yaparken taktığı güneş gözlüğü beni şok etmişti en son. Sürekli İngiliz kraliyetiden bir parçaymış gibi topladığı Elizabeth saçı, bir de üstüne " Ya ben neden spor olamıyorum? " sorusuyla birleşince bu ne perhiz bu ne lahana turşusu etkisi yapıyor bende.
Her zaman tarzını yansıtan bir parça bulundurur ya insan üzerinde, işte o yok Neslihan'da. O her zaman tarzında giyinir çünkü. Bir t-shirt, bir jean, bir Converse kızı olamaz o dışarı çıkarken. Klasik olur o :) e nede olsa o bir kraliyet mensubu :)
Babaannesinden alınma yüksek bel pantolonu, mini elbisesi ile de sevgili Grandma'sına ilgi uyandırdı bende :)
Öyle bir nineden böyle bir torun olacağı varmış diyip geçiyorum bu konuyu.Ek olarak kelebek takıntısını her an her yerde belli eden sevgili arkadaşımı seviyorum ben...
Gerçekten de acayip bir defile bizim bu Ahu firuze... Fazla zorlama oldu, fazla koşturma oldu, fazlasıyla uğraştım belki ama oldu.
Her şey güzel başladı aslında, Koca bir ekip olarak başlamıştık işe ve herkes çok heyecanlıydı. Taaki iş ciddiyete binip çizimlerden başka şeyler de yapmaya gelinceye dek. O mutlu mesut suratlar, mutluluktan ensede birleşen ağızlardan eser kalmamıştı :) E o mutlu suratların sahipleri de eksiliyordu gün geçtikçe :)
Son 3 hafta kalmıştı defilenin gününe ve yanımda sadece Zeynep ve Neslihan vardı. Bir de yatak odamdaki müstakbel eşim, biricik DİKİŞ MAKİNEM, nee ? sevgilim falan mı diyicem sandın?
3 hafta içinde çizdik, manken bulduk, prova aldık, biçtik, diktik, organizasyonu ayarladık... Evet hepsini biz yaptık. Öyle koşturdum ki defileden önceki 40 saat boyunca uyanık kalmak zorundaydım. E oldu mu orası izleyenlere kalmış. En çok ta yapamazsın rezil olursun denilen çini lalesi şeklindeki final kostümünü yapabildiğime ve herkesi şok ettiğime sevindim.
Tabii bir de bize cürretkarlıklarıyla destek olan mankenlerimiz vardı. Seviyoruz onları :)
